Giderken boynumda soğuk bir rüzgar esiyor…
Kulağıma üzerine bastığım papatyaların acı çığlıkları geliyor…
Burnuma hayat kokun geliyor…
Ayaklarıma dikenler batıyor giderken…
Aklım kurcalanıyor giderken…
Ellerim kesiliyor yavaş yavaş senden giderken…
Yüreğimden parçalar kopuyor sana doğru…
Dönerken kulağıma papatyaların yaşam çığlıkları geliyor…
Aklıma sevgi dolu yüzün geliyor…
Ayaklarımdaki yaralar iyileşiyor dönerken…
Yeni ellerim oluyor dönerken…
Yüreğimdeki parçalar tekrar tekrar yerlerine gidiyorlar dönerken…
Gözlerimden yaşlar süzülmüyor dönerken…
Dönerken boynumda sıcak esen bir sevdanın rüzgarını hissediyorum…
Ne gidebiliyorum ne dönebiliyorum…
Bunun adı ne?
Şair:Cansu Porsuk(Mutlu Çocuk)
(Boş Kafa)