Aşk yağmurları, aşıklar için kıyafetlerimizi ıslatıyor.
Seviyorum diyen her papatya yaprağı, sevenler için kopartılıyor.
Aşık olanın gönül acısından anlayan gülün dikenleri, her aşığın eline batıyor.
Acıları hafifleten şampanyalar, bütün dertliler için teker teker patlatılıyor.
Yüreği fokur fokur kaynayarak demlenen çaylar
ağızlarımız yana yana
her yüreği yanan için içiliyor.
Her ölen için,
Ölmeden önce bir şampanya banyosu yaptırılıyor.
Gül dikenleriyle kaplı bir mezar kazılıyor.
Toprağın üstü papatya yapraklarıyla dolduruluyor.
Ve papatya yaprakları, yüreği fokur fokur kaynaya kaynaya demlenen çayla sulanıyor.
Ruhu şad olsun.
Şair: Cansu Porsuk (Mutlu Çocuk)
(Boş KAFA)