Televizyonu açtığımızda klasik hep savaş haberleri var gündemde artık,bir de savaşta ölen kişilerin arkalarında bıraktıkları aileleri var.O ailelerin çocukları bir gün “Babam nerede benim anne deyince ne diyeceksiniz çok merak ediyorum. “Oğlum baban bir savaş uğruna öldü ve bir daha eve hiç gelmeyecek.” diye cevap verecek anne .O çocuk bu söylediklerinize inanmayacak ve hep inkar edecek.Onun yerinde kim olsa inkar eder zaten.Ondan sonra şu soruyu soracak çocuk:”Peki savaş ne anne nasıl bir şey” diye soracak size.Annesi de “Öğrenme oğlum senin için daha iyi olur dediğinde ise çocuk inatla hep öğrenmek isteyecek.Savaşın ardında bıraktığı kanlı cesetler,yaralı aileler,öksüz çocuklar bunların hepsi savaşın tarafsız bir kamerayla çekilen görüntüleri ve sonuçlar her savaşta böyle olmasına rağmen tek çözüm barış yerine savaş oluyor.Bu savaş denen sözcüğü anlamak çok zor.Hep insanlar ölüyor,kazandığımız tek şey toprak…Bir toprağın bedeli onca kanlı ceset,yaralı aile,öksüz çocuklar ve insanlar toprak için savaşmayı çok seviyorlar.Diğer bir söyleyişle büyük bir cinayet işlemeyi sever bir hale geldik artık.Bu cinayete dur diyenlerde öldürülüyor.”Savaş kötü bir şey dimi anne” diyen öksüz çocuğun o acılı suratı kalıyor savaş bitince insanların yüzünde ve yine hep aynı gözlerinden yaşlar dökülerek”Babam nerede niye öldürdünüz onu ,bir toprağın bedeli benim babam mıydı” diye vicdanınıza öyle bir ağır soru soruyor ki siz kaçmak için sözcük bile bulamıyorsunuz.Anlayın artık savaşın kötü olduğunu ve barışın güzel olduğunu anlayın!..
Yazar:Cansu Porsuk(Mutlu Çocuk)
[polldaddy poll=9048988]