Eserler, tıpkı sözcükler gibi, derin izler bırakır; zamanla silinmeyen, kalıcı etkiler yaratır. Sohbeti nazik ve neşeliydi. İki yaşlı kadının anlayabileceği bir dil kullanıyor, onlara tam anlamıyla uyum sağlıyordu. Gülüşü ise, bir okul çocuğunun gülüşü gibi saf, içten ve katıksızdı. Madame Magloire, ona her zaman “Yüce Efendim” diye hitap etmeyi severdi. Bir gün, koltuğundan kalkıp kütüphaneye…
İyi bir piskopos, zor bir piskoposluk demektir. Piskopos, yardımları dönüştürdüğü sadakalarla birlikte ziyaretlerine devam ediyordu. Digne piskoposluğu, zorlu bir bölgeydi; düzlük neredeyse yoktu, dağlar ise bolca vardı ve yolları da az denecek kadar kısıtlıydı. Otuz iki papazlık, kırk bir vekillik ve iki yüz seksen beş bağlı kiliseyi kapsayan bu alanın tamamını ziyaret etmek büyük bir…
M. Myriel, halk arasında Monseigneur Bienvenu lakabıyla tanınırdı ve piskopos olarak bu unvanı taşımaya layık görülmüştü. ayatındaki sadelik ve yardımseverliği onu toplumun sevgilisi yapmıştı. Onun gözünde insanlara yardım etmek bir görevden öte, varoluşunun bir parçasıydı. Digne Piskoposluğu Sarayı, Digne Hastanesi’ne bitişik olarak yer alıyordu. Bu geniş ve güzel taş yapı, Paris Teoloji Fakültesi doktoru ve…
M. Myriel 1815 yılında, Charles-François-Bienvenu Myriel, Digne Piskoposu’ydu. O sıralarda yaklaşık yetmiş beş yaşında olan bu yaşlı adam, 1806’dan beri bu görevi yürütüyordu. Her ne kadar anlatacaklarımızın özü üzerinde doğrudan bir etkisi olmasa da, onun Digne’e geldiği dönemde hakkında dolaşan söylentilere değinmek doğru olacaktır. Zira, insanlar hakkında söylenenler –doğru ya da yanlış– bazen kişinin kaderinde…