Bir zamanlar, Ormanlar Diyarı adında rengarenk ve büyülü bir yer vardı. Bu ormanda sevimli bir tavşan yaşardı, adı Pofuduk ’tu. Pofuduk, her sabah erkenden kalkar, yeşil çimenlerin üzerinde hoplaya zıplaya dolaşırdı. En sevdiği şey ise arkadaşlarıyla oynamaktı. En yakın arkadaşları ise kuş Şıpşık, sincap Fındık ve kelebek Pırıltı’ydı. Bir gün, Pofuduk ve arkadaşları ormanda yeni…
Kalabalıkların içinde hiç yalnız başınıza bir duygu hissettiniz mi? Hiç bir sinemayı iki kişilik gibi izleyip aklınıza kazıdınız mı her sahnesini… Hiç bir yemeği iki kişilik gibi oturup yediniz mi? Hiç bir hayatı iki kişilik yerine tek kişilik yaşadınız mı? Hiç telefonunuzun çalmadığı günler oldu mu? Kalabalık grupların içinde hiç dışlandığınız oldu mu? Hiç bir…
Küçük Adam Yola Çıkar… ——————— Babama yaşattıklarını sorgulamak için yola çıkıyorum. Yalnız başıma… Herhalde cesaret iksiri içmiş olmalıyım. Çünkü böyle bir cesaret hiçbir insanda yok… Küçük Adamın Babası… ——————– Oğlumun beni öldürmeye geleceği kesin ona engel olmaycağım. Çünkü ben bunu hak ettim…. ————————————————————————- Babamı öldürür müyüm bilemiyorum. Ama ondan bunu hesabını soracağım kesin… Küçük Adam…
Tek Ben Bilmiyorum… ————————————— Gizemli Adam gerçeği biliyor. Beş Sokağın’daki çoğu kişi gerçeği biliyor. Yaşar Dede gerçeği biliyor.Bir tek ben bilmiyorum… Niye saklar insan gerçeği acı olsa da söylemeleri gerekmez mi? Gerçekler acıdır sonuçta. Zaten acı olamasa gerçek olmaz ki… Kafamı gıdıklayan düşünceler herhalde beni rahat bırakmayacaklar . Benim Babam’a gidip hesap sormam lazım. Ama…
Aklımdakiler… ———————- Bak ya… Gizemli Adam diyor ki kazananlar savaştan vazgeçecek diyor ve bu benim sayemde olacakmış… Madem benim böyle bir gücüm var niye en baştan beri teslim olmuyorlar… Kazanan bir taraf niye oturup teslim olsun ki? —————————————— Gizemli Adamla Münakaşalar… —————————————— – Gizemli Adam sana bir şey sorabilir miyim? -Sor tabiki de -Sana ciddi…
4. Gün (Yaklaştık) ——————————– En son koşuyordum. Ve hala koşuyorum. Sadece biraz yoruldum. Kalbim yerimden çıkacakmışcasına atıyor. Ayaklarım hala zorla adım atıyor. Beynim artık dur diyor ve bende onu dinliyorum ve duruyorum. Yere oturuyorum. Önüme doğru bakıyorum. Ve bir tabela görüyorum. Tabela da “Küçük Adam” yazıyor. Düşünüyorum kim yazar bunu diye. Aklıma Gizemli Adam geliyor….
18.Gün… ——————– 18. gün oldu ve hala haber yok… Daha üç gün oldu. Ne kadar ilerlediğini merak ediyorum ve bizim bulunamayacak kadar zor bir yerde olduğumuzu anlayınca yüzünün halini merak ediyorum. Ben senin ölmüş annenim. Ben senin ölmüş babanım. Ben senin dostunum. Ben senin düşüncelerinin… İçine bak düşün anca bulursun beni çünkü içine saklandım ben……
Evde Geçirilen Gece… ——————————– Nihayet güneş doğuyor ve üniformalılar yavaş yavaş kayboluyor… Bir anlık zafer duygusu bu bizim için… Dışarısı hala dumanla kaplı. Yoluma devam etmeliyim… Beş Sokağı neredesin be? Bu evi de arkamda bıraktıktan sonra kapının önündeki koltuğu çekiyorum ve kapıyı açıp yola koyuluyorum… Sessizce ilerliyorum ölüme doğru bir adım daha atıyorum her geçen…
Çocuğun Beş Sokağını Bulma Çabaları… —————————————————— Kafamı toplamalıyım. Ait olduğum yeri bulmalıyım. Nedenini bilmiyorum. Ama bulmalıyım… Saklandığım yerden çıkmaya korkmuyor değilim. Çünkü dışarısı güvenli değil. Silahlı askerler var… Askerlerden değil asker üniformasının içindeki insanlardan korkuyorum… Çünkü bizi sevmiyorlar. Burayı ele geçirmek ve yaşayanları öldürmek istiyorlar. Bizleri zalim oyunlarına davet etmek istiyorlar. Ama son günlerde sesleri…
Çocuğun Beş Sokağı Hakkındaki Düşünceleri… ——————————————————————– Beş sokağı, ne demek istemişti acaba? Gerçekten de oraya ait miydim? Böyle bir sokak var mıydı?Kaybedenlerin Sokağı benim ait olduğum yermiş onun söylediğine göre…Acaba ne var orada…Oraya ait olduğumu düşünmesem de merak ediyorum…Beş sokağını bulmalıyım…Mektuplaştığım o gizli şahsiyeti bulmalıyım ne olursa olsun bulmalıyım…Niye ben niye başkası değil?Aklımı kurcalayan sorulara…