Çocuklarımıza asosyal olduklarını söylüyoruz.Ama bunları söylerken bizimde 24 saat televizyonun başında olduğumuzu unutuyoruz.Çocuklarımıza bağımlı olduklarını söylüyoruz.Ama bunu söylerken kendimizin televizyona veya sigaraya ne kadar bağlı olduğumuzu unutuyoruz.Çocuklarımızı akşama kadar odalarına tıkılıp kaldıklarını söylüyoruz.Ama şöyle bir dönüp kendimize baktığımızda biz akşama kadar oturma odasında tıkılıp kalıyoruz….Çocuklarımıza bir şeyler söylemeden önce kendimize bakmak hiçbirimizin aklına gelmiyor nedense.Kendimiz asosyalken,bağımlıyken çocuklarımızın bağımlı olmamalarını veya sosyal olmalarını nasıl bekleyebiliriz?İşte her şey bu kadar basit.Çocuklarınızı değiştirmek istiyorsanız ilk önce kendinizi değiştirin.Zamanla faydasını göreceksiniz…
Cansu Porsuk
(Mutlu Çocuk)
[polldaddy poll=9048988]