Eylül’de her yaşlı ağaç gibi yapraklarımız sararacak ve olgunlaşacağız…
Ekimde yapraklarımızı dökerek dertlerimizen birer birer kurtulacağız…
Kasımda çırılçıplak olacağız annemizden Dünya’ya geldiğimiz gibi…
Aralıkta üzerimize kar taneleri yağacak
Üşüyeceğiz ve öldüğümüzü düşüneceğiz…
Ama yeniden doğacağız…
Ocakta üzerimizdeki kar örtüsü daha da kalınlaşacak.
Umutlarımız kalmayacak yeniden doğmaya karşı…
Şubat ve martta güneşle ısınıp karlarımız eriyecek…
Ve çiçekler açıp umutlanacağız
Nisan yağmurlarıyla ıslanıp ağlayacağız…
Mayısta yürekleri ısıtacağız her doğan güneşle…
Umutlar biriktireceğiz…
Haziran ve Ağustosta etrafa neşe saçıp
Şarkılar söyleyeceğiz ağustos böcekleri gibi…
Ve Eylül’de gene sararıp sayısız ölümlere ve sayısız doğuşlara hep sarı olarak bakacağız ve öyle kalacağız…
Şair: Cansu Porsuk (Mutlu Çocuk)
(Boş Kafa)