“Öyleyse dinle Jane Eyre, hükmünü açıklıyorum sana: Yarın, aynayı önüne koyacaksın ve tebeşirle kendi portreni çizeceksin—olduğu gibi, en ufak bir kusuru yumuşatmadan; hiçbir sert çizgiyi atlamadan, hoşuna gitmeyen asimetrileri silip süpürmeden… Altına da şu notu düşeceksin: ‘Bir mürebbiye portresi: kimsesiz, yoksul ve sade.’
“Ardından, kutunda hazır bulunan o pürüzsüz fildişi levhayı alacaksın. Paletini çıkar, en taze, en zarif, en berrak renklerini karıştır. En ince samur fırçanı seç; hayal edebileceğin en güzel yüzü dikkatle resmet. Mrs. Fairfax’ın Blanche Ingram’a dair betimlemesine sadık kalarak, en yumuşak tonlarla, en tatlı çizgilerle aktar o yüzü. Unutma: kuzgun siyahlığında bukleler, doğuya özgü gözler… Ne? Bay Rochester’ı model almaya mı kalkıyorsun! Düzenli ol! Hayır, gözyaşı yok—duygu seli yok—pişmanlık hiç yok! Yalnızca sağduyu ve kararlılık istiyorum.
“O görkemli ama uyumlu yüz hatlarını hatırla; Yunan heykellerini andıran boynunu ve göğsünü; yuvarlak ve göz alıcı kolu görünür kıl, narin elini de. Ne pırlanta yüzüğü atla, ne altın bileziği. Giyimini aynen yansıt: zarif danteller, parlayan saten kumaşlar, zarafetle savrulan şal ve altın gül… Altına da yaz: ‘Blanche – Asil bir hanımefendinin mükemmel portresi.’”
“İleride, Bay Rochester’ın sana değer verdiğini düşünecek olursan, bu iki resmi çıkar ve karşılaştır: de ki, ‘Bay Rochester isterse bu soylu hanımın gönlünü kazanabilir; acaba gerçekten bu önemsiz, yoksul halk çocuğu üzerine ciddi bir düşünce harcar mı?’”
“Yapacağım,” dedim içimden. Bu kararı alır almaz zihnim dinginleşti, sonra da uykuya daldım.
Sözümü tuttum. Kendi portremi tebeşirle çizmek bir iki saatimi aldı; ve iki hafta geçmeden hayalimdeki Blanche Ingram’ın fildişi üzerine minyatürünü de tamamlamıştım. Ortaya çıkan yüz gerçekten çok güzeldi; ama tebeşirle çizdiğim sade başla kıyaslandığında, aradaki tezat irademe tam anlamıyla hizmet ediyordu. Bu çalışmadan fayda gördüm: zihnimi ve ellerimi meşgul etti; kalbime kazımak istediğim yeni izlenimlere güç ve kesinlik kazandırdı.
Kısa bir süre sonra, duygularımı bu katı ama sağlıklı disipline zorla boyun eğdirmemin meyvesini toplamaya başladım. Sayesinde, ardından gelen olaylara öyle bir sükûnetle karşı koyabildim ki, hazırlıksız yakalansaydım dıştan bile serinkanlı görünmem muhtemelen mümkün olmazdı.”
