Ben bu düşünceler içinde oyalanırken, beklenmedik bir olay zihnimin ipliğini kopardı. Bay Mason, kapı bir anlığına açıldığında üşüyerek titredi ve hâlâ közleri kızıl kızıl parlayan fakat alevi sönmüş olan şömineye biraz daha kömür atılmasını istedi. Kömürü getiren uşak, çıkarken Bay Eshton’un sandalyesi yanında durdu ve alçak sesle ona bir şeyler söyledi; duyabildiğim yalnızca şu kelimelerdi: […]
Continue Reading
“Peki, Bay Rochester nerede?” En son o gelir: Gözlerim koru arkına bakmıyor ama onu içeri girerken görüyorum. Dikkatimi, elime aldığım işi—o ince işçilikle örülen çantanın ağlarına ve iğnelerine—vermek istiyorum. Sadece elimdeki işe, dizimde duran gümüş boncuklara ve ipek ipliklere odaklanmak istiyorum. Ama onun siluetini açıkça görüyorum; ve istemeden de olsa, onu en son gördüğüm anı […]
Continue Reading
Saat on biri vurdu. Başını omzuma yaslamış olan Adèle’e baktım; gözkapakları iyice ağırlaşmıştı. Onu kollarıma alıp odasına, yatağına taşıdım. Beyler ve hanımefendiler ise odalarına ancak gece bire doğru çekildiler. Ertesi gün, tıpkı önceki gibi, güneşli ve güzeldi. Misafirler günü, çevredeki bir yere yapılacak bir geziye ayırdılar. Sabahın erken saatlerinde yola çıktılar; bazıları ata binerken, geri […]
Continue Reading
“Geliyorlar efendim,” diye yanıtladı John. “On dakikaya burada olurlar.” Adèle pencereye doğru fırladı. Ben de ardından gittim; ancak dikkatlice, perdenin arkasında durarak, görülmeden görebileceğim bir noktayı seçtim. John’un verdiği on dakika sonsuz gibi geldi; nihayet tekerlek sesleri duyuldu. Dört binici bahçeye doğru hızla at sürdü; onların arkasından iki açık fayton geldi. Araçların içi uçuşan tüllerle, […]
Continue Reading
“Sanırım iyi maaş alıyordur?”“Evet,” dedi Leah. “Keşke benimkiler de onunki kadar iyi olsaydı. Gerçi benimkilerden de şikâyetçi değilim — Thornfield’da cimrilik edilmez; ama onun aldığı paranın beşte biri bile değil benimkiler. Üstelik birikim de yapıyor: her üç ayda bir Millcote’taki bankaya gider. İsterse kendi başının çaresine bakacak kadar para biriktirmiştir bile. Ama sanırım buraya alıştı […]
Continue Reading
Bir hafta geçti, Bay Rochester’dan hâlâ haber yoktu; on gün oldu, yine de dönmedi. Bayan Fairfax, onun Leas’tan doğrudan Londra’ya, oradan da Kıta Avrupası’na geçmiş olmasına şaşırmayacağını söyledi; Thornfield’a bir yıl boyunca uğramaması da mümkündü. Daha önce de böyle ani ve beklenmedik biçimlerde ayrıldığı olmuştu. Bunu duyduğumda, kalbimde garip bir üşüme ve içimin boşaldığını hissetmeye […]
Continue Reading
“Bu gece hava güzel,” dedi, camlardan dışarı bakarken. “Gerçi yıldızlar görünmüyor ama Bay Rochester yolculuğu için genel olarak iyi bir gün geçirdi diyebiliriz.” “Yolculuk mu? Bay Rochester bir yere mi gitti? Dışarıda olduğunu bile bilmiyordum.” “Ah, kahvaltısını eder etmez çıktı yola! Leas’a gitti, Bay Eshton’ın malikanesine… Millcote’un on mil ötesinde. Duyduğuma göre orada kalabalık bir […]
Continue Reading
Olduğum yerde öylece kalakalmıştım; Grace Poole’un serinkanlılığı ve çözülmesi imkânsız gibi görünen ikiyüzlülüğü karşısında adeta nutkum tutulmuştu. Tam o sırada aşçı içeri girdi. “Bayım Poole,” dedi Grace’e seslenerek, “hizmetçilerin yemeği neredeyse hazır, aşağı iner misiniz?” “Hayır; yarım litrelik bir bira ve biraz pudingi tepsiye koy, yukarı çıkarırım.” “Et de ister misiniz?” “Azıcık bir parça; bir […]
Continue Reading
“Ne garip bir durum bu!” dedim, alçak bir sesle. Sonra ona dikkatle bakarak sordum:“Bay Rochester kimseyi uyandırmadı mı? Hiç kimse onun hareket ettiğini duymadı mı?” Yine gözlerini bana çevirdi—bu kez bakışlarında belli belirsiz bir bilinç hali vardı. Sanki beni temkinle süzdü; sonra yanıtladı:“Hizmetçiler, bilirsiniz ya Miss, epeyce uzakta uyurlar. Duyacak gibi değillerdi. Bayan Fairfax’ın odasıyla […]
Continue Reading
O uykusuz gecenin ertesi günü Bay Rochester’ı görmeyi hem çok istedim hem de bundan tedirgin oldum. Sesini tekrar duymayı arzuluyordum ama göz göze gelmeye cesaret edemiyordum. Sabahın ilk saatlerinde, her an çıkıp gelecekmiş gibi bir beklenti içindeydim. Gerçi okul odasına pek uğramazdı, ama ara sıra birkaç dakika uğradığı da olurdu. O gün kesin geleceğini hissediyordum […]
Continue Reading