Tanıdık bir yüz oradaydı: eskisi gibi sert, acımasız; o hiçbir şeyin yumuşatamadığı kendine özgü bakış, biraz yukarı kalkmış, buyurgan, despot kaş… Kaç kez o kaşın tehditle ve nefretle üzerime indiğini görmüştüm! Çocukluk korkularımın ve acılarımın hatırası, şimdi o sert çizgiyi seyrederken yeniden canlandı. Yine de eğildim ve onu öptüm; bana baktı. “Bu Jane Eyre mi?” […]
Continue Reading
Bir yanıt vermek için duraksadı: Peki, ben ne söylemeliydim? Ah, keşke bana doğru ve tatmin edici bir cevap öneren iyi bir ruh olsaydı! Ne yazık ki boş bir ümit! Batı rüzgârı çevremdeki sarmaşıkların arasında fısıldıyordu; ama nazik bir Ariel, onun nefesini bir konuşma aracı olarak ödünç almamıştı. Ağaç tepelerindeki kuşlar şarkı söylüyordu; ama ne kadar […]
Continue Reading
“Bunu, yalnız ve bağımlı bir yaşam süren, büyük bir evde yaşayan neredeyse herkese söyleyebilirdiniz,” dedi. “Neredeyse herkese söyleyebilirim belki; ama acaba bu, neredeyse herkes için doğru olur muydu?” “Benim durumumda, evet.” “Evet; tam olarak senin durumunda: ama seninle aynı şekilde konumlanmış birini bana göster.” Binlercesini bulmak kolay olurdu. “Beni neredeyse hiç kimsenin bulamayacağını düşünürüm. Eğer […]
Continue Reading
Kütüphane, içeri girdiğimde yeterince sakin görünüyordu ve Sibyl—eğer gerçekten Sibyl idiyse—şömine köşesindeki rahat bir koltukta oldukça rahat bir şekilde oturuyordu. Üzerinde kırmızı bir pelerin ve siyah bir şapka vardı; ya da daha doğrusu, geniş kenarlı bir çingene şapkasıydı, çenesi altında çizgili bir mendille bağlanmıştı. Masanın üzerinde sönmüş bir mum duruyordu; o, ateşe eğilmiş, küçük siyah […]
Continue Reading
“Görünüşe bakılırsa, gelişim uygun bir zamana denk gelmemiş, hanımefendi,” dedi, “efendim Bay Rochester evde yokken; fakat ben çok uzun bir yolculuktan geliyorum ve sanırım eski ve samimi tanışıklığımızın verdiği cesaretle, o dönene kadar burada kalmamda bir sakınca olmayacaktır.” Davranışları nazikti; konuşma tarzı ise bana biraz alışılmadık geldi—tam anlamıyla yabancı değildi ama tamamen İngiliz de sayılmazdı. […]
Continue Reading
Üçüncü perde kalktığında, yalnızca salonun bir bölümü görünüyordu; geri kalan kısmı, koyu ve kaba bir kumaşla örtülmüş bir paravanla gizlenmişti. Mermer kurna kaldırılmış; yerine basit bir masa ve bir mutfak sandalyesi konmuştu. Bu nesneler, mumların hepsi söndürülmüş olduğu için yalnızca boynuzdan yapılmış bir fenerden sızan loş ışıkta seçilebiliyordu. Bu sefalet manzarasının ortasında, dizlerinin üzerine kenetlenmiş […]
Continue Reading
İlk olarak, orada Bayan Eshton ve iki kızı vardı. Kendisi belli ki bir zamanlar güzel bir kadın olmuştu ve hâlâ iyi korunmuş görünüyordu. Kızlarından en büyüğü Amy, birazcık küçüktü; yüzü ve tavırlarıyla saf, çocukça bir masumiyete sahipti, formu ise oldukça hoştu; beyaz muslin elbisesi ve mavi kuşağı ona çok yakışıyordu. İkincisi Louisa ise daha uzun […]
Continue Reading