Ben bu düşünceler içinde oyalanırken, beklenmedik bir olay zihnimin ipliğini kopardı. Bay Mason, kapı bir anlığına açıldığında üşüyerek titredi ve hâlâ közleri kızıl kızıl parlayan fakat alevi sönmüş olan şömineye biraz daha kömür atılmasını istedi. Kömürü getiren uşak, çıkarken Bay Eshton’un sandalyesi yanında durdu ve alçak sesle ona bir şeyler söyledi; duyabildiğim yalnızca şu kelimelerdi: […]
Continue Reading
O uykusuz gecenin ertesi günü Bay Rochester’ı görmeyi hem çok istedim hem de bundan tedirgin oldum. Sesini tekrar duymayı arzuluyordum ama göz göze gelmeye cesaret edemiyordum. Sabahın ilk saatlerinde, her an çıkıp gelecekmiş gibi bir beklenti içindeydim. Gerçi okul odasına pek uğramazdı, ama ara sıra birkaç dakika uğradığı da olurdu. O gün kesin geleceğini hissediyordum […]
Continue Reading
Ah! Güzel, öyleyse gel bakalım; tam şuraya otur.”Kendi koltuğunun yanına bir sandalye çekti.“Çocuk gevezeliklerini pek sevmem,” diye devam etti. “Zira eski bir bekar olarak, onların peltek konuşmalarıyla ilgili hoş bir anım yok. Bir akşam boyunca bir veletle baş başa kalmak, bana dayanılmaz gelir. O sandalyeyi daha uzağa çekmeyin, Miss Eyre; tam koyduğum yere oturun—eğer zahmet […]
Continue Reading