Çünkü onun başarısız olduğunu gördüğümde, nasıl başarılı olabileceğini de anladım. Bay Rochester’ın göğsüne saplanıp sürekli geri sekip ayaklarının dibine düşen oklar, eğer daha emin bir el tarafından atılmış olsaydı, onun gururlu kalbinde derin bir sızlama yaratabilir, sert bakışlarına aşkı, alaycı yüzüne yumuşaklığı çağırabilirdi; ya da en iyisi, silahsız bir sessiz zafer bile kazanılabilirdi. “Kendisine bu […]
Continue Reading
Üçüncü perde kalktığında, yalnızca salonun bir bölümü görünüyordu; geri kalan kısmı, koyu ve kaba bir kumaşla örtülmüş bir paravanla gizlenmişti. Mermer kurna kaldırılmış; yerine basit bir masa ve bir mutfak sandalyesi konmuştu. Bu nesneler, mumların hepsi söndürülmüş olduğu için yalnızca boynuzdan yapılmış bir fenerden sızan loş ışıkta seçilebiliyordu. Bu sefalet manzarasının ortasında, dizlerinin üzerine kenetlenmiş […]
Continue Reading
“Gelin!” Bay Rochester eğildi ve perde kapandı. Aradan hayli bir zaman geçti; sonra perde yeniden açıldı. İkinci açılış, ilkinden çok daha özenle hazırlanmış bir sahneyi gözler önüne seriyordu. Daha önce de belirttiğim gibi, oturma odası yemek odasının iki basamak üstünde yükseliyordu; üst basamağın tepesinde, odanın birkaç adım gerisinde, büyük bir mermer havza görünüyordu—bu havza, serada […]
Continue Reading
“Ama merakım çoktan tatmin sınırını aşacak; şimdiden yiyecek talep ediyor.” “Blanche’a sor; o bana olduğundan sana daha yakın.” “Ah, beni ona yönlendirme anne! Bütün o sürü hakkında sadece bir sözüm var; hepsi baş belası. Onlardan çok çektiğimden değil; işleri tersine çevirmeye dikkat ettim. Theodore ile birlikte Miss Wilson’lara, Mrs. Grey’lere, Madame Joubert’lara nasıl şakalar yapardık! […]
Continue Reading
Dâhi olmanın, kendinin farkında olmakla eşdeğer olduğu söylenir. Bayan Ingram’ın bir dâhi olup olmadığını bilemem; ama şunu söyleyebilirim ki, kendinin farkında olması olağanüstüydü—gerçekten de son derece kendinin farkındaydı. Nazik Bayan Dent ile botanik üzerine bir sohbete girişti. Görünüşe göre Bayan Dent bu bilim dalını çalışmamıştı; ne de olsa, dediğine göre, çiçekleri seviyor, “özellikle yabani olanları.” […]
Continue Reading
İlk olarak, orada Bayan Eshton ve iki kızı vardı. Kendisi belli ki bir zamanlar güzel bir kadın olmuştu ve hâlâ iyi korunmuş görünüyordu. Kızlarından en büyüğü Amy, birazcık küçüktü; yüzü ve tavırlarıyla saf, çocukça bir masumiyete sahipti, formu ise oldukça hoştu; beyaz muslin elbisesi ve mavi kuşağı ona çok yakışıyordu. İkincisi Louisa ise daha uzun […]
Continue Reading
Neyse ki, salonda herkes akşam yemeği için oturmuşken kullanılan girişten başka bir oturma odasına açılan başka bir kapı vardı. Girdiğimizde oda boştu; mermer şöminenin üzerinde sessizce yanan büyük bir ateş, masaları süsleyen muhteşem çiçekler arasında yalnız başına parıldayan balmumu mumlar vardı. Bordo renkli perde kemerin önünde sallanıyordu; bu perde, yan salondaki kalabalıktan çok ince bir […]
Continue Reading
“Hiç kıskandınız mı Bayan Eyre? Sanmıyorum. Aslında bunu sormama bile gerek yok; çünkü hiç âşık olmadınız. Bu iki duyguyu da daha yaşamadınız. Ruhunuz hâlâ uykuda. Onu uyandıracak o sarsıcı an daha gelmedi. Siz sanıyorsunuz ki hayat, bugüne dek gençliğinizin aktığı gibi sakin ve huzurlu bir şekilde akıp gider. Gözlerinizi kapamış, kulaklarınızı tıkamışsınız; akıntıya kapılmış gidiyorsunuz. […]
Continue Reading