“Sanırım iyi maaş alıyordur?”“Evet,” dedi Leah. “Keşke benimkiler de onunki kadar iyi olsaydı. Gerçi benimkilerden de şikâyetçi değilim — Thornfield’da cimrilik edilmez; ama onun aldığı paranın beşte biri bile değil benimkiler. Üstelik birikim de yapıyor: her üç ayda bir Millcote’taki bankaya gider. İsterse kendi başının çaresine bakacak kadar para biriktirmiştir bile. Ama sanırım buraya alıştı […]
Continue Reading
“Öyleyse dinle Jane Eyre, hükmünü açıklıyorum sana: Yarın, aynayı önüne koyacaksın ve tebeşirle kendi portreni çizeceksin—olduğu gibi, en ufak bir kusuru yumuşatmadan; hiçbir sert çizgiyi atlamadan, hoşuna gitmeyen asimetrileri silip süpürmeden… Altına da şu notu düşeceksin: ‘Bir mürebbiye portresi: kimsesiz, yoksul ve sade.’ “Ardından, kutunda hazır bulunan o pürüzsüz fildişi levhayı alacaksın. Paletini çıkar, en […]
Continue Reading
“Bu gece hava güzel,” dedi, camlardan dışarı bakarken. “Gerçi yıldızlar görünmüyor ama Bay Rochester yolculuğu için genel olarak iyi bir gün geçirdi diyebiliriz.” “Yolculuk mu? Bay Rochester bir yere mi gitti? Dışarıda olduğunu bile bilmiyordum.” “Ah, kahvaltısını eder etmez çıktı yola! Leas’a gitti, Bay Eshton’ın malikanesine… Millcote’un on mil ötesinde. Duyduğuma göre orada kalabalık bir […]
Continue Reading
O uykusuz gecenin ertesi günü Bay Rochester’ı görmeyi hem çok istedim hem de bundan tedirgin oldum. Sesini tekrar duymayı arzuluyordum ama göz göze gelmeye cesaret edemiyordum. Sabahın ilk saatlerinde, her an çıkıp gelecekmiş gibi bir beklenti içindeydim. Gerçi okul odasına pek uğramazdı, ama ara sıra birkaç dakika uğradığı da olurdu. O gün kesin geleceğini hissediyordum […]
Continue Reading
Bay Rochester dikkatle dinledi; ben konuştukça yüzündeki ifade hayret değil, daha çok kaygı doluydu. Sözlerimi bitirdiğimde hemen konuşmadı. “Mrs. Fairfax’ı çağırayım mı?” diye sordum. “Mrs. Fairfax mı? Hayır; onu ne diye çağıracaksın ki?Ne yapabilir? Bırak rahat uyusun.” “Öyleyse Leah’yı getireyim, John ile karısını uyandırayım.” “Hiç gerek yok: sadece yerinde kal. Üzerinde bir şal var, değil […]
Continue Reading
“Bu Grace Poole muydu? Ve içine şeytan mı girmişti?” diye düşündüm. Artık kendi başıma kalmam mümkün değildi; Bayan Fairfax’in yanına gitmeliydim. Hızla üstüme bir elbise geçirip bir şal aldım; kapı sürgüsünü açtım, titreyen ellerimle kapıyı araladım. Koridorda, paspasın üzerinde bir mum yanıyordu. Bu durum beni şaşırttı; ama asıl şaşkınlığım, havada bir pus, dumanımsı bir bulanıklık […]
Continue Reading
Ah! Güzel, öyleyse gel bakalım; tam şuraya otur.”Kendi koltuğunun yanına bir sandalye çekti.“Çocuk gevezeliklerini pek sevmem,” diye devam etti. “Zira eski bir bekar olarak, onların peltek konuşmalarıyla ilgili hoş bir anım yok. Bir akşam boyunca bir veletle baş başa kalmak, bana dayanılmaz gelir. O sandalyeyi daha uzağa çekmeyin, Miss Eyre; tam koyduğum yere oturun—eğer zahmet […]
Continue Reading