Sefiller – IV. Bölüm

Eserler, tıpkı sözcükler gibi, derin izler bırakır; zamanla silinmeyen, kalıcı etkiler yaratır. Sohbeti nazik ve neşeliydi. İki yaşlı kadının anlayabileceği bir dil kullanıyor, onlara tam anlamıyla uyum sağlıyordu. Gülüşü ise, bir okul çocuğunun gülüşü gibi saf, içten ve katıksızdı. Madame Magloire, ona her zaman “Yüce Efendim” diye hitap etmeyi severdi. Bir gün, koltuğundan kalkıp kütüphaneye […]

Continue Reading

Sefiller – II. Bölüm

M. Myriel, halk arasında Monseigneur Bienvenu lakabıyla tanınırdı ve piskopos olarak bu unvanı taşımaya layık görülmüştü. ayatındaki sadelik ve yardımseverliği onu toplumun sevgilisi yapmıştı. Onun gözünde insanlara yardım etmek bir görevden öte, varoluşunun bir parçasıydı. Digne Piskoposluğu Sarayı, Digne Hastanesi’ne bitişik olarak yer alıyordu. Bu geniş ve güzel taş yapı, Paris Teoloji Fakültesi doktoru ve […]

Continue Reading