İnsanlar birbirlerini sevmek için doğdular.Sonsuza kadar sevip aşık olmak için geldiler Dünya’ya.Ama aşık oldukları kişileri bazen kırdıklarının farkında bile olmuyorduk ,bu da aşkın bizi kör ettiğinden dolayıydı.Sevmekten ve aşık olmaktan insanoğlu hiçbir zaman vazgeçemedi. Vazgeçselerdi sevgisiz hayatta bir saniyeliğine bile yaşayamadan ölürlerdi.Sevgi bunun için vardı Dünya da.İnsanları bir araya getiren duygu,insanların dost olmasını sağlayan duygu ve insanların birbirlerine aşık olmasını sağlayan duygu sevgiydi.Bu kadar şeyi yapan duyguyu biz nasıl bırakabilirdik ki.Zaten onun için bırakamıyorduk.Sevmeyi ve sonsuza kadar sevmek istiyorduk onun için gelmiştik Dünya’ya kim bilebilirdi ki bunu.Ama tekbir gerçek vardı biz asla sevmekten vazgeçemeyecektik ve hep aşık olacaktık sonunda hüzün,ölüm olsa bile sevmekten ve aşık olmaktan vazgeçemeyecekti insanoğlu sonsuza kadar…Çünkü sevdiğimizde vaya aşık olunca kör körüne bağlandığımız dan dolayı onu kaybetmemek için hayatlarımızdan bile vazgeçebilirdi insanoğlu.Şu yalancı dünya da tek gerçek sevginin sonsuzluğu ve aşkın sonsuzluğudur insanoğlu.Zaten insanoğlu bunun için yaşıyor ve sonsuza kadar birilerini sevmek istiyoruz.Tek gerçek sevginin sonsuzluğu…
Yazar:Cansu Porsuk(Mutlu Çocuk)
[polldaddy poll=9048988]